پايان دهشتناك موسوليني – اخبار ما

به گزارش اخبار ما ، اين روزنامه اعتماد كردن “گفته مي شود كه بزرگترين اشتباه موسوليني اين بود كه ايتاليا را درگير جنگ كرد و سرنوشت خود را به هيتلر گره زد. البته وقتي او اين تصميم را گرفت ، پيروزي هيتلر هم قطعي و هم اجتناب ناپذير به نظر مي رسيد ، و حداقل به نظر نمي رسيد كه اين يك كار بي پروا باشد. و تصميمي بد. دو يا سه سال طول كشيد تا اين پيش بيني روشن شود و هزينه آن را هم موسوليني و هم مردم ايتاليا بپردازند. از ابتداي جنگ ، هواپيماهاي متفقين تقريباً تمام ايتاليا را بمباران كردند و اين نشان دهنده عدم توانايي دولت موسوليني در دفاع بود كشور به او و طرفدارانش دستور بمب گذاري در رم و تخريب چندين چهارم از آن شهر باستان. ديكتاتورها در قصر خود پنهان شدند

به گفته فرانك ديكوتر ، ايتاليايي ها موسوليني را خائن ايتاليا و مقصر اصلي اين ويراني و رنج مي دانستند: “او يك ستمگر جنايتكار ، قاتل و جباري خونخوار بود.” برخي زير لب به او توهين مي كردند و برخي ديگر آشكارا آرزوي مرگ او را داشتند. “از انفعال دست كشيد و با تصويب پارلمان ، كه اكثر اعضاي آن فاشيست هاي برجسته بودند ، دستور دستگيري موسوليني را صادر كردند.” هيچ يك از اعضاي حزب مغرور نبود ، گرچه آنها رسماً قسم خوردند كه از موسوليني تا زمان مرگ محافظت كنند. او مورد تمجيد ، سرنگوني و تحقير قرار گرفت. “در مناطقي از ايتاليا ، درست در روز دستگيري موسوليني ، جمعيت خشمگين به مركز حزب فاشيست يورش بردند و مجسمه ها ، تنديس ها و عكسهاي ديكتاتور مخلوع را به بيرون پرتاب كردند.” البته هيتلر كه نمي خواست متحد اصلي خود را ترك كند ، كماندوهاي آلماني را براي نجات او به ايتاليا فرستاد كه او را نجات داد و به سالو برد.

موسوليني و بقيه يارانش شبه دولتي را با حمايت آلمان در آنجا تأسيس كردند كه وي نيز اميدي به دوام نداشت. وي به يك روزنامه نگار آلماني گفت: “بله ، كار من تمام است.” ستاره هاي من سقوط كرده اند. منتظر پايان فاجعه هستم و – در كمال تعجب ، ديگر احساس بازيگري نمي كنم. “احساس مي كنم آخرين تماشاچي هستم.”

البته او چند ماه ديگر تلاش كرد ، اما دوباره شكست خورد و از آنجا كه چاره ديگري نداشت ، تصميم گرفت ايتاليا را ترك كند ، اما حتي موفق به فرار نشد و در سال 1945 ، در چنين روزي ، شكار قبل از عبور از مرزها. چريكهاي ضد فاشيست كه در سايه او را مورد آزار و اذيت قرار دادند ، وي را دستگير و بدون محاكمه كشتند. آنها اصلاً نيازي به محاكمه نداشتند. معشوقه او كه با او در حال فرار بود نيز كشته شد. آنها آخرين افرادي را كه به او وفادار مانده بودند كشتند. گفته مي شود بدن او را زير مشت و پاهاي خود انداخته اند. “چريك ها اجساد را به داخل يك وانت انداختند و آنها را با خود به ميلان بردند و در آنجا هر كدام يك گلوله آويزان كردند.”

انتهاي پيام